Historia

Po otwarciu nowego Uniwersytetu Berlińskiego w 1810 r. w ramach reorganizacji pruskiego systemu uniwersyteckiego, stary Brandenburski Uniwersytet Państwowy we Frankfurcie nad Odrą musiał zamknąć swój podwoje rok później po ponad 300 latach istnienia. Został on przeniesiony do Wrocławia i połączony z tamtejszym jezuickim uniwersytetem Leopoldina. Oprócz bieżącej działalności uniwersytetu, przeniesienie wpłynęło również na archiwum Viadriny. Przy tej okazji zostało ono podzielone: Część dokumentacji uniwersyteckiej została przeniesiona do Królewskiego Tajnego Archiwum Państwowego w 1811 roku. Od 1963 r. znajdują się one w Brandenburskim Archiwum Państwowym w Poczdamie. Inna część trafiła wraz z uniwersytetem do Wrocławia. Część tych archiwaliów została później przekazana do Tajnego Archiwum Państwowego w Berlinie. Zgodnie z obecnym stanem wiedzy to, co pozostało we Wrocławiu, zostało niemal całkowicie zniszczone w 1945 r. w ostatnich tygodniach wojny. Prawdopodobnie dotyczyło to przynajmniej części archiwum Viadriny. Jedynie kilka pozostałych przedmiotów zostało zwróconych do nowo utworzonego Archiwum Państwowego we Wrocławiu. Jednak latem 1968 r. tomy dokumentów frankfurckiej proweniencji z byłego Archiwum Państwowego we Wrocławiu zostały odnalezione w byłym Archiwum Państwowym w Magdeburgu. Zostały one przeniesione do Poczdamu w 1973 r. i włączone do zbiorów Uniwersytetu we Frankfurcie nad Odrą w Brandenburskim Archiwum Państwowym.

Nowy Uniwersytet Viadrina prowadził jedynie zwykłe archiwum tymczasowe dla władz publicznych od czasu jego ponownego założenia w 1991 r., W związku z tym kanclerz i prezydent uniwersytetu zgodzili się na utworzenie własnego archiwum końcowego. Pierwsze inicjatywy utworzenia archiwum zostały podjęte już w 1995 r. przez ówczesnego rektora prof. dr Hansa N. Weilera. Na 14. posiedzeniu Senatu Uniwersytetu w dniu 18 maja 2005 r. przyjęto regulamin archiwum i archiwum tymczasowego. Pismem z dnia 11 lipca 2006 r. MWFK Kraju Związkowego Brandenburgia nadał Archiwum Uniwersyteckiemu status archiwum publicznego zgodnie z § 4 ust. 4 BbgArchivG.

Historia biblioteki archiwalnej

Na podstawie dekretu wydanego przez rząd krajowy w dniu 20 sierpnia 1991 r. "Abgabe amtlicher Druckschriften an öffentliche Bibliotheken", Amtsblatt für Brandenburg 2 (1991) s. 720, na początku 1993 r. na uniwersytecie z inicjatywy dyrektora biblioteki nastąpiło odpowiednie wdrożenie. W związku z tym biblioteka uniwersytecka otrzymuje do swoich zbiorów po 3 egzemplarze druków i innych publikacji Uniwersytetu Europejskiego; 1 egzemplarz jest egzemplarzem archiwalnym. Egzemplarz ten nie może być wypożyczany, jest oznaczony kodem lokalizacji 01 i jest przechowywany w magazynie archiwum. Ponadto Biblioteka Uniwersytecka służy jako publiczna biblioteka akademicka dla innych prac naukowych, informacji rzeczowej oraz dalszego kształcenia i szkolenia, a także spełnia zadania w zakresie regionalnego i krajowego zaopatrzenia w literaturę akademicką.

Reprezentowane są tam dziedziny nauki istotne dla Archiwum Uniwersyteckiego i biblioteki referencyjnej. Po zasięgnięciu opinii, nadal pełni tę funkcję.