ARCHIWUM IM. KARLA DEDECIUSA
Spuścizna po Hubercie Schumannie
Hubert Schumann (1941-2013) - twórczość Huberta Schumanna cechuje "wrażliwość estetyczna, empatia i poczucie odpowiedzialności wobec oryginału, a także wobec języka niemieckiego". Jürgen Gruner z okazji przyznania nagrody translatorskiej wydawnictwa "Volk und Welt", rok 1979.
Inwentarz spuścizny Huberta Schumanna (w opracowaniu)
Hubert Schumann urodził się w 1941 roku w Kenzingen w Breisgau, a dorastał w Hainichen. W latach 1961-1966 studiował slawistykę na Uniwersytecie w Lipsku. Po ukończeniu studiów przez dwa lata pracował jako lektor języków słowiańskich w wydawnictwie Reclam. Następnie wyjechał z żoną Barbarą do Warszawy, gdzie pracowała ona jako tłumaczka w wydziale kultury ambasady NRD. W tej samej ambasadzie Hubert Schumann pracował w dziale prasowym od 1968 do 1973 roku.
Po powrocie z Warszawy Schumann objął na krótko lektorat w berlińskim wydawnictwie Aufbau-Verlag, po czym zdecydował się na samodzielną działalność translatorską. Od 1974 r. pracował jako tłumacz literacki, recenzent i edytor w różnych wydawnictwach w NRD, głównie w Volk und Welt. Jak każdy tłumacz był także znawcą literatury i promotorem jej twórców, utrzymywał bliski kontakt z polską sceną literacką zawsze w poszukiwaniu ciekawych tytułów i nowych talentów.
Schumann przywiązywał dużą wagę do całkowitej niezależności od struktur politycznych, dlatego odmówił członkostwa w Związku Literatów NRD.
Po przełomie, w związku z rozwiązaniem większości wydawnictw wschodnioniemieckichnastąpiła radykalna cezura w biografiach wielu tłumaczy. Po 1990 roku Hubert Schumann zrzekł się niezależności artystycznej, zrezygnował z przekładów literackich i od 1992 do 1999 roku pracował jako szef służby stenograficznej parlamentu krajowego (Landtagu) Brandenburgii w Poczdamie. Zmarł w 2013 roku.
W latach największej aktywności twórczej (1974-1990) Schumann opublikował ponad 40 książek, a także liczne opowiadania i mniejsze formy literackie w antologiach. Tłumaczył m.in. opowiadania Marka Hłaski, utwory Stanisława Lema ("Fiasko", "Wizja lokalna", "Pokój na ziemi "), Kazimierza Moczarskiego ("Rozmowy z katem"), Igora Newerly'ego ("Wzgórze błękitnego snu"), Hanny Krall ("Zdążyć przed Panem Bogiem", "Taniec na cudzym weselu"). Schumann był też bardzo ceniony jako recenzent i krytyk literacki, napisał ponad 90 recenzji dla różnych wydawnictw.
Interesujące strony:
Artykuł o Hubercie Schumannie w „Leksykonie Tłumaczy” z Germersheim (w opracowaniu)
Publikacja: Übersetzer und Übersetzen in der DDR: Translationshistorische Studien.
Red. Aleksey Tashinskiy, Julija Boguna i Andreas F. Kelletat. Berlin: Frank&Timme, 2020.
Dzieła Huberta Schumanna w Niemieckiej Bibliotece Narodowej (DNB)